Hondenrassen uitgelicht

Hieronder vind u verschillende ras beschrijvingen. Deze zijn geschreven uit ervaring van de baasjes zelf en cursisten van Doggyvents.

Duitse herdershond

Welk ras heb je? En waarom heb je hiervoor gekozen? Ik heb een Duitse herdershond, ik heb hier voor gekozen omdat ik er mee op ben gegroeid, het een enthousiast, leergierig, baasgericht en voor mij een bijzonder ras is. En daarbij kan ik met dit ras de training doen die ik graag wil, en dat is IPO (pakwerk, appèl, speuren) en tuurlijk doe ik ook de extra kunstjes zoals twist, turn, rol, poot, high five etc.

Waar is het ras voor gefokt? En merk je dat ? Een Duitse herder is er voor gefokt om vee te ‘’herderen’’ dus om het vee op te drijven, te behoeden en te bewaken. Ik heb het bij sommige honden die wij hebben gehad wel gemerkt, maar lang niet bij allemaal. Dit omdat de hond er lange tijd al niet meer voor wordt gebruik, en wij ze dit ook niet aanleren. Bij een aantal honden zit het er wel gewoon in, en dat merk je dan dat ze continu rondjes om je heen lopen. Tegenwoordig heeft dit ras een heel breed ‘’werkaanbod’’ zo worden ze gebruikt voor in het leger, bij de politie, maar ook als hulphond, blindengeleidehond en ga zo maar door.

Is dit ras gemakkelijk te trainen en op te voeden? Het is een redelijk makkelijk ras om te trainen, dit omdat deze honden een hele hoge werkdrift hebben en ze graag werken voor de baas. Een voorbeeld hiervan is dat een van onze honden Mellow, met 6 jarige leeftijd nog erg snel nieuwe dingen op pikt. (de bovenstaande genoemde ‘’kunstjes’’) Om deze honden op te voeden is een ander verhaal. Ze zijn best wel eigenwijs, en gaan graag de uitdaging aan. Een strenge maar rechtvaardige hand is hierbij wel nodig. Anders gaat het trainen ook niet lukken. 

Wat zou je toekomstige baasjes van dit ras willen meegeven aan advies en tips? Zorg dat je, je goed inleest over dit ras. Er zijn best wel veel aandoeningen die bij dit ras voorkomen dus ga naar een gecertificeerde fokker die aangesloten bij de VDH (vereniging Duitse herders) en vraag daarbij om een koopcontract. Dit omdat je dan een garantie hebt op de hond.

Voor wie adviseer je dit ras? Gevorderde honden eigenaren? Of ook beginners? Ik adviseer ze voor beide, ieder ras heeft wel zijn specifieke eigenschappen, maar altijd goed inlezen over wat je in huis kan halen. Een Duitse herder is een actief ras, dus zorg dan ook dat je veel onderneemt met je hond. Van verveling staan ze er om bekent dat ze gaan slopen. En dat zou erg zonde zijn van je nieuwe salontafel!

 

Wij hebben een Australian labradoodle

Voor we besloten hadden dit ras te nemen, hadden we labradors, ook hele lieve, sociale en trouwe honden.
Het enige nadeel van dat ras is dat ze veel verharen. Onze keuze voor een ander ras die niet zo verharen is na heel veel zoeken, vergelijken en goed ingelicht zijn, gevallen op de australian labradoodle. Wij zijn erg blij met deze keuze. Voordelen van dit ras zijn: ze verharen niet, zijn heel erg mensgericht, ze ruiken niet en het zijn super lieve knuffeldieren. Nadelen wil ik het niet noemen: ze verharen niet , de vachtverzorging, maar als je regelmatig verzorgt, is het goed te doen en ze blaffen wat meer dan we gewend waren. Wat ik weet is dat ze gefokt worden voor mensen met een allergie en als hulphond kunnen worden opgeleid. Zoals elke hond, van welk ras ook, is opvoeden en trainen erg belangrijk, vindt ik.

Vooral beginnen en volhouden is mijn motto. De band met je hond wordt dan alleen maar sterker en dat is waar we het voor doen. Tip voor alle nieuwe baasjes: Neem de tijd om uit te kiezen voor welk ras je gaat, vergeet niet dat een hond(vooral een pup) veel tijd vraagt en nodig heeft. Dit ras is echt een gezelschapsdier en vindt het niet erg leuk (kan wel hoor)om veel alleen te zijn.
Voor je aan dit ras begint, laat je goed informeren maar ik kan jullie verzekeren, dat als je er eenmaal begint, je besmet word met het doodlevirus. Wij zijn besmet en wij zijn er erg blij mee, het voordeel van dit virus is dat je er niet ziek van wordt.

 

Megan de Leonberger

Van de 7 honden die ik heb gehad en heb was Megan de leonberger toch wel de meest bijzondere. Mijn schaduw, een hond waarmee ik bijna telepatisch contact had.

Een vriendin had haar paard bij een boer staan, waar 2 prachtige honden rondliepen. Ik was op slag verliefd. Dat bleken dus leonbergers te zijn. Moeder en oma waren trouwens wel gevreesd door fietsers die langsreden, geregeld hingen ze bij iemand in de broekspijpen.

Toen er pups kwamen moest ik er 1 hebben.
De eerste anderhalf jaar heeft ze me behoorlijk uitgedaagd, een hond met een sterk karakter. Maar na deze fase was ze de trouwste hond die ik heb gehad. Een hond die maar 1 baas had en gereserveerd was tegen vreemden (maar dat kan ook deels gelegen hebben aan het feit dat ze haar socialisatie wegens ziekte heefte gemist). Maar mocht ze uiteindelijk iemand anders dan was het ook voor 200%. Met andere honden was ze geweldig, nooit ruzie, lekker spelen. Een andere hond zou het ook niet snel in zijn hoofd halen om ruzie met haar te zoeken door haar uitstraling en grootte, ze kon echt als een koningin over een veld paraderen. Heel gevoelig, stemming van mij voelde ze perfect aan.

Voor een hond van haar grootte was ze best actief. Heb veel gehoorzaamheidscursussen met haar gedaan, waarbij ze wel qua moeilijkheid en variatie moest worden uitgedaagd, want 10x zit daar zag ze echt het nut niet van in. Ook behendigheid, waarbij het op een leonbergs tempo ging en niet als een border collie-projectiel, maar wel bijna altijd foutloos. Speurcursus, waarbij ze het beter deed dan de labrador die ik had.

De voordelen van een leonberger vind ik het rustige temperament, heel trouw aan de baas, maar wel een eigen persoonlijkheid, leergierig, intelligent, stabiel, waaks op een rustige manier en voor een hond van deze grootte best actief.

De nadelen (voor andere mensen dan, niet voor mij) ze zijn groot, ze zitten het liefst op schoot of hangen tegen je aan, veel vachtverzorging, stapelgek op zwemmen, ze maken een zooi in je huis, kunnen gereserveerd zijn tegen andere mensen.

Ze zijn oorspronkelijk gefokt als waakhond. Dat waakse zat er wel in, maar niet overmatig.
Ze kunnen een uitdaging zijn om te trainen, maar heb je eenmaal de click dan willen ze alles voor je doen.

Ik vind het geen hond voor beginners. Veel geduld, consequent zijn, motiveren en zeker niet met harde hand/stem opvoeden. Ik vind het wel een goede gezinshond, want met kinderen zijn ze meestal goed.
Een grote reus met een klein hartje met een koninklijke uitstraling. Mocht ik ooit weer in de positie komen om een leonberger te krijgen dan zou ik het gelijk doen. Maar een hond als Megan zal ik waarschijnlijk nooit meer krijgen.

 

Hierbij info over de leukste en liefste hond;
King charles spaniel: cavalier genaamd wodka.

Gekozen om zijn uiterlijk en om kindvriendelijkheid, en tevens om zijn ondeugende karakter.
Via een fokker uit Noordijk: Leonie Zieverink. Vader en moeder hond zijn qua uitstraling en gezondheid gematched. Zij geeft goede tips mee. Bijvoorbeeld om een hond te laten titeren en welke voeding je het beste kan gebruiken. Stuurt ook regelmatig foto’s van het jonge nestje.
Er zijn 4 verschillende soorten cavaliers. Wij hebben gekozen voor een tricolor (mooie tekening). En we hebben gekozen voor een reu.

Hij is makkelijk op te voeden. 3 of 4 x per dag wandelen. Klein rondje is voldoende. Maar loopt ook met gemak 10 km. Hij kan goed alleen zijn en snachts houdt hij het lang vol (zijn laaste wandeling is savonds om 21.00 uur en de volgende ochtend rond 10.00 uur laten wij hem weer uit). Ik heb niet voldoende training gehad maar hij is gelukkig zelf leergierig. Zitten kan hij als de beste… commando non verbaal werkt erg goed. (Bedankt Annet voor de lessen hiervoor😉). Echter door zijn ondeugende karakter doet hij soms eigenwijs. Springt het kanaal in net als je dat juist niet wilt…

Hij is, doordat hij zo klein is makkelijk mee te nemen. Gaat makkelijk mee in de auto, ook mee op vakantie. Het is een schotehondje en famiehondje. Hij kwispelt naar iedereen en begroet iedereen. Een echte charmeur. Een ideale hond als beginnershond.
Nadeel is regelmatig kammen. Veel klitten met name bij de oren. En haarverlies. Regelmatig stofzuigen en poetsen in huis. Maar een blik op het lieve koppie en je smelt.
Kortom een hond om gek op te zijn!

 

Wij hebben Lana, een Newfoundlander.

We waren opzoek naar een lieve rustige, evenwichtige, grote huislobbes, die wel van een wandeling houdt. We hebben ons verdiept in verschillende rassen. Eerst dachten we een Chow Chow, qua uiterlijk past deze precies in het plaatje wat we zoeken in een hond. Echter houden we ook van een lieve, aanhankelijk knuffelbeer. En dit konden we niet meteen terugvinden in het karakter van de Chow. Wel in het karakter van de Newf. We zijn bij verschillende fokkers langs geweest om kennis te maken met het ras en wij waren meteen verkocht. Ondanks de vele haren, de kwijlproductie, waar je niet omheen kunt vanwege hun hoge knuffelgehalte en aanhankelijkheid, wilden wij heel graag een eigen beer. We hebben ruim een jaar op de wachtlijst gestaan en in mei 2016 mochten wij ons dan eindelijk benoemen als Newfoundlander eigenaar.

Als je van veel hond houdt en er veel tijd en ruimte voor hebt, heeft de Newfoundlander alleen maar voordelen. De Newf heeft echt een gouden karakter, hij wordt niet voor niets de Gentle Giant onder de honden genoemd. Ze zijn ontzettend sociaal, zowel voor mens als dier en ze kunnen goed overweg met kinderen. Maar zoals ik al zei, ruimte en tijd is ook echt een voorwaarde voor deze lobbes. Ze hebben echt hun aandacht, beweging en verzorging nodig. We borstelen haar wekelijks en we blazen haar vacht droog. Een waterblazer en een trimtafel is wel echt een must vind ik. Je bent zo een uur aan het borstelen en dat is toch niet fijn voor je rug zonder trimtafel. Daarnaast moet je niet opkijken dat je op de meest vreemde plekken in huis zand, haar en kwijl terugvindt. Elke dag stofzuigen en dweilen hoort er wel bij sinds de komst van Lana. Daarnaast verwacht ik dat we de muren in de woonkamer en keuken op hond hoogte geregeld zullen moeten sausen. Maar de liefde die je terugkrijgt van deze beren is onvoorwaardelijk, het maakt het allemaal goed!

De Newfoundlander is een echte waterhond. Ze worden in Italië ingezet als reddingshonden bij de kustwacht. Dat ze gek zijn op water, dat merk ik aan alles. Ik kan Lana niet loslaten lopen in de buurt van een vijver, want daar gaat ze hoe dan ook in. Ze is dol op zwemmen, ze zwemt liever een stukje dan dat ze loopt. Dit betekent ook dat ze in het bos (of op de stoep) na een regenval door iedere plas banjert. In Nederland kun je via de NNFC (Nederlandse Newfoundlander Club) waterwerk met je Newf doen. De meeste honden vinden het geweldig. Helaas kan dit niet in de buurt van Twente, anders was het voor Lana ook echt een goede optie. Wij gaan geregeld met haar naar Bussloo, waar ze van september t/m april lekker kan zwemmen.

Newfoundlanders willen graag leren, het zijn intelligente honden. Maar ze zijn ook enorm eigenwijs. Ze hebben meerdere puberfasen, waarbij je je wel moet realiseren dat je een hond van 50 tot 80 kg aan de lijn hebt met een eigen willetje. Ze wil dan bijvoorbeeld niet verder lopen, wat voor hilarische momenten kan zorgen (een over de grond rollende hond van 60 kg. aan de lijn, die krijg je echt niet overeind). Ook in de zomer gaat ze vaak zitten op die dikke kont, omdat ze het te warm vindt om te wandelen. Je krijgt haar dan echt niet in beweging. Daarnaast is ze liever lui dan moe, bij de laatste ronde ‘s avonds tegen een uur of tien moeten we haar echt enthousiast maken, waarbij ze aankomt sjokken van ‘moet dit?’. Eenmaal buiten vindt ze het harstikke leuk al die geurtjes, dan neemt ze ook ruim de tijd om (in de regen) overal uitgebreid aan te snuffelen.
Ga voordat je besluit een Newfoundlander te nemen langs bij mensen die deze honden hebben en neem dan pas je besluit. Verdiep je in het ras en wat dat betekent voor jouw leven. Ze zijn natuurlijk ontzettend lief, maar je huis is eigenlijk nooit meer schoon. Het heeft ons doen besluiten de bijkeuken (waar ze ook slaapt) voor haar in te richten met een trimtafel, waterblazer en hondendouche. Daarnaast hebben we de muren in de bijkeuken bekleed met pvc, zodat we niet elke maand hoeven bij te sausen;)! Bij grote honden is er meteen een hoger risico op HD en ED, waar hoge dierenartskosten bij kunnen komen kijken. Een spaarrekening voor de hond of een hondenverzekering is dus wel een must. Daarnaast hebben ze veel aandacht en vachtverzorging nodig.

Als je echt van veel hond houdt en je leven daarvoor wil aanpassen, dan is de Newfoundlander zeker aan te raden voor iedereen, die er de tijd en de ruimte voor heeft. Zowel voor beginnende- als gevorderde hondeneigenaren. Het zijn over het algemeen intelligente, rustige en evenwichtige honden. Maar zo nu en dan ook ontzettend eigenwijs. Ik ben zelf ook een ‘beginner’ en ik wil nooit meer zonder een Newf!